تاریخ آخرین بروزرسانی: ۲۸ دی ۱۴۰۰
برنت با تنش‌های خاورمیانه و عرضه کم به بالاترین سطح بیش از ۷ سال اخیر به ۸۷ دلار صعود کرد.
قیمت نفت در روز سه‌شنبه بیش از یک دلار افزایش یافت و به بالاترین حد در بیش از هفت سال گذشته رسید، زیرا نگرانی‌ها در مورد اختلالات احتمالی عرضه پس از حمله گروه حوثی یمن به امارات متحده عربی و تشدید خصومت‌ها ادامه یافت.
در حالی بایدن گفته است که منابع نفتی کافی وجود دارد تا سایر کشورها بتوانند آنچه را که از ایران خریداری می‌کنند کاهش دهند که چین با میانگین خرید بیش از ۵۰۰ هزار بشکه در روز در سه ماه گذشته بزرگترین خریدار نفت ایران است. خرید نفت خام چین از ایران در سال جاری با وجود تحریم‌هایی که در صورت اجرا به واشنگتن اجازه می‌دهد تا کسانی را که آنها را نقض می‌کنند از اقتصاد ایالات متحده قطع کند، ادامه یافته است.دولت بایدن در حال حاضر این تحریم ها را قبل از مذاکرات آتی با ایران برای احیای توافق هسته ای ۲۰۱۵ که به آن کشور اجازه می دهد دوباره نفت خود را آشکارا بفروشد، اجرا نمی کند. بایدن گفته است؛ مطابق با تصمیمات قبلی، عرضه کافی نفت و فرآورده های نفتی از کشورهایی غیر از ایران وجود دارد تا امکان کاهش قابل توجه حجم نفت و فرآورده های نفتی خریداری شده از ایران توسط موسسات مالی خارجی یا از طریق آنها فراهم شود.
۲۲آبان ۱۴۰۰
قیمت نفت خام در معاملات امروز، پنج‌شنبه ۱۷ تیر، تحت تأثیر به نتیجه نرسیدن مذاکرات اوپک پلاس و نگرانی از افزایش تولید تولیدکنندگان بزرگ، برای سومین روز متوالی افت کرد.
شرکت کارگزار کشتیرانی جهانی “ای آی گیبسون” اعلام کرد ایران ۶۹ میلیون بشکه نفت خام را بر روی نفتکش‌های شناور بر روی دریا ذخیره کرده و آماده است با لغو تحریمهای آمریکا، آنها را به مشتریان خود تحویل دهد.
بانک “سیتی گروپ” نیز با تخمینی مشابه اعلام کرد که ایران ۶۵ میلیون بشکه نفت خام را بر روی دریا و ۵۴ میلیون بشکه نفت خام را بر روی خشکی ذخیره کرده است.
ایران و آمریکا از ماه گذشته در وین درباره راه‌های احتمالی بازگشت هر دو کشور به توافق هسته‌ای یا برجام به صورت غیر مستقیم گفت و گو کرده‌اند. جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا، اعلام کرده که دولتش مایل به بازگشت به برجام است، اما این کار را تنها در صورت بازگشت ایران به رعایت کامل تعهدات هسته‌ای خود انجام خواهد داد. ایران به نوبه خود اعلام کرده که تنها پس از لغو تمام تحریمهای آمریکا، تعهدات هسته‌ای خود را به طور کامل اجرایی خواهد کرد.
سیتی گروپ در گزارش روز دوشنبه خود گفت: در صورت توافق و پس از لغو تحریمهای آمریکا، ایران میتواند نفت را به بازارهای عمده خود از جمله هند و چین تحویل دهد.
شرکت “ای آی گیبسون” افزود: با این حال، نفت خام شناور ایران پس از لغو تحریمهای آمریکا یک شبه ارسال نخواهد شد. دستیابی ایران به کانال‌های بانکی جهانی باید تامین شود تا تضمینی به قانونی بودن خرید نفت ایران به خریداران بدهد. بنابراین، فروش ذخیره نفت خام ایران با افزایش تدریجی فعالیت‌های این کشور، ماه‌ها به طول خواهد انجامید.
پیش از این “بلومبرگ” در گزارشی به نقل از کارشناسان اعلام کرد که ایران میتواند در کمتر از سه ماه به تولید قبل از تحریم یعنی تقریباً ۴ میلیون بشکه در روز بازگردد.
برآوردهای بلومبرگ نشان می‌دهد که تولید نفت ایران در سال جاری رو به افزایش بوده و ماه گذشته تولید نفت ایران حدود ۴.۲ میلیون بشکه در روز بوده است.
۵خرداد ۱۴۰۰
حتی اگر نفت ایران به بازار بازگردد، به علت افزایش تقاضا و تلاش اوپک پلاس برای جبران ورود نفت ایران، قیمت نفت در سه ماهه چهارم امسال به ۸۰ دلار در هر بشکه افزایش می یابد.
گلدمن ساکز
۴خرداد۱۴۰۰
پالایشگاه دولتی هیندوستان پترولیوم هند انتظار دارد در صورت لغو تحریمهای آمریکا علیه ایران، قیمت نفت در بازارهای جهانی کاهش یابد و به زیر ۷۰ دلار در هر بشکه برسد.
هند، سومین مصرف کننده و واردکننده بزرگ نفت جهان، واردات نفت از ایران را در سال ۲۰۱۹ با منقضی شدن معافیت‌های موقتی آمریکا، متوقف کرد. دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین آمریکا در سال ۲۰۱۸ از توافق هسته‌ای با ایران خارج شد و تحریمها علیه کشور را از سر گرفت.
ام کی سورانا، رئیس پالایشگاه دولتی هیندوستان پترولیوم گفت: «در چند روز گذشته نوساناتی در قیمت نفت بین ۶۵ تا ۷۰ دلار وجود داشته است که به مذاکرات در مورد ایران و هرگونه حرکت مثبت که باید قیمتهای نفت خام را کاهش دهد، بستگی دارد.»
عدم وجود هرگونه پیشرفت در مذاکرات ایران قبلا تاثیرش را بر قیمت‌ها گذاشته، افزود: «ما ما فکر نمی‌کنیم قیمت نفت بیش از ۷۰ دلار در هر بشکه بالا رود، ممکن است، جهش‌های لحظه‌ای وجود داشته باشد.»
قیمت نفت در روز جمعه، آخرین روز کاری بازارهای جهانی، پس از سه روز کاهش قیمت، افزایش یافت، اما به علت انتظار سرمایه‌گذاران برای بازگشت نفت ایران به بازار، هفته کاهشی را ثبت کرد
اوپک در گزارش ماهانه بازار نفت خود که در تاریخ ۱۱ می منتشر شد ، چشم انداز تقاضای جهانی نفت خود را برای سال ۲۰۲۱ بدون تغییر ۹۶.۴۶ میلیون بشکه در روز اعلام کرد ، که ۵.۹۵ میلیون بشکه در روز نسبت به سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است ، و افزود که بیشترین رشد تقاضای نفت در سال جاری برای نیمه دوم سال اتفاق می افتد .
اوپک در این گزارش گفت: “داده های سوخت حمل و نقل مثبت از ایالات متحده و تسریع در برنامه های واکسیناسیون در بسیاری از مناطق ، خوش بینی بیشتری را برای نیمه دوم سال ۲۰۲۱ فراهم می کند.”انتظار می رود بازگشت به روند طبیعی و بهبود حمل و نقل نیز تاثیر مثبتی بر خاورمیانه و سایر مناطق آسیا داشته باشد.”
اوپک بیان کرد که درخواست نفت خام خود – حجم مورد نیاز سازمان برای تعادل تقاضای جهانی و عرضه – در سال ۲۰۲۱ به ۲۷.۶۵ میلیون بشکه در روز افزایش خواهد یافت. اوپک در ماه آوریل ۲۵ میلیون و ۲۸۰هزار بشکه در روز نفت خام تولید کرد.
۲۲اردیبهشت ۱۴۰۰
خروجی اوپک پلاس (که شامل ۹ کشور غیر اوپک نیز می باشد به استثنا، ایران ، لیبی و ونزوئلا از اعضای اوپک) در ماه گذشته ۲۶۰،۰۰۰ بشکه در روز افزایش یافت با این وجود ۲/۳۵ میلیون بشکه در روز، زیر سهمیه جمعی گروه در ماه آوریل بوده است. ۱۰شرکت کننده اوپک برای مهار خروجی در معاملات میزان انطباق ۱۲۵ درصد را حفظ کردند، در حالی که مطابقت بین همتایان غیر اوپک آنها به ۹۱ درصد که کمترین میزان از ماه می سال ۲۰۲۰ است، کاهش یافت.
روسیه، تولید کننده پیشرو غیر اوپک، در میان افزایش صادرات بار دیگر از سهمیه خود فراتر رفت. بر اساس داده های Vortexa ، محموله های دریای اورال، از ۴/۱ میلیون بشکه در روز در آوریل به ۱۶/۱ میلیون بشکه در روز در مارس رسیده است. یک سند داخلی اوپک نشان می دهد که روسیه، پیش از این معادل ۲۶ میلیون بشکه مازاد تولید بین ماه می سال گذشته و مارس سال جاری را به خود اختصاص داده بود.
لیبی در ماه گذشته پس از از دست دادن ۵۰۰۰۰ بشکه در روز به دلایل مسائل بودجه ایی، زیرمجموعه NOC متعلق به شرکت نفت خلیج عربستان، را مجبور به تعطیلی در تولید کرد.که تولیدات بیشتر توسط عربستان سعودی و ایران منجر به جبران این کاهش در شمال و غرب آفریقا می شود.
پس از مسدود شدن بیشتر سهمیه ها در ماه های اخیر، ائتلاف اوپک پلاس سقف جمعی خود را، در ماه می به۳۵۰،۰۰۰ بشکه در روز ، در ژوئن به ۳۵۰،۰۰۰ بشکه در روز و در جولای به ۴۴۱،۰۰۰ بشکه در روز افزایش می دهد- اگر شرایط بازار آن را تضمین کند، این گروه گزینه معکوس کردن را برای خود محفوظ می دارد. عرضه اضافی در زمان تقاضای خاموش از هند انجام خواهد شد، که در تلاش برای مهار سریع بیماری کووید ۱۹ است.
منبع : مجله پلتس
تحلیلگران ژئوپلیتیک واشنگتن به طور فزاینده ای انتظار دارند ایالات متحده و ایران توافقی را تا پایان ماه مه اعلام کنند که امکان لغو تحریم های نفت، پتروشیمی ، کشتیرانی و سایر بخشهای مهم را در سه ماهه سوم سال جاری فراهم می کند.
به گفته تحلیلگران ، ایران سال آینده می تواند به تولید نفت قبل از تحریم حدود ۳.۹ میلیون بشکه در روز برسد
۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰
ذخایر بی‌سابقه نفتی که طی دوره قیمت پایین نفت در بحبوحه بحران کرونا انباشته شده بود، تقریباً به اتمام رسیده است. بهبود قیمت نفت تولیدکنندگان را نجات داده ولی به ضرر مصرف کنندگان بوده است.
طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی، تقریباً یک پنجم این ذخایر نفتی که طی سقوط قیمت نفت در سال گذشته میلادی به منابع ذخیره کشورهای پیشرفته راه یافته بود، تا ماه فوریه باقی مانده بودند. سطح این ذخایر از آن زمان با کاهش ذخایر دریایی پایین آمده و ذخایر آفریقای جنوبی تقریباً تمام شده است.
این تعادل به وجود آمده مدیون کاهش تولید اوپک و متحدانش و بهبود تقاضای جهانی برای سوخت به خاطر بهبود اقتصاد دنیا بوده است. قیمت بین المللی نفت خام به حدود بشکه‌ای ۶۷ دلار رسیده که مایه خوشحالی تولیدکنندگان بوده ولی نگرانی برای دولت‌های مصرف‌کننده را بالا برده است.
اد مورس، سرپرست تحقیقات کالا در شرکت سیتی گروپ گفت:«ذخایر نفتی در سراسر کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی به سطح میانگین ۵ ساله بازگشته و آنچه از این ذخایر باقیمانده در چین متمرکز است».
اتمام کامل باقیمانده این ذخایر اضافی جهانی زمان بیشتری طول می‌کشد چون ائتلاف اوپک پلاس در حال افزایش تولید است و اوج دوباره کرونا در هند و برزیل تقاضا را تهدید می‌کند
ذخایر نفتی در اقتصادهای پیشرفته در فوریه تنها ۵۷ میلیون بشکه بیشتر از میانگین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ بود. این رقم در جولای ۲۰۲۰ برابر با ۲۴۹ میلیون بشکه بود.
ذخایر نفتی در آمریکا هم به سطح قبل از بحران کرونا بازگشت است. طبق گزارش اطلاعات انرژی آمریکا، کل ذخایر نفت خام و محصولات نفتی آمریکا در اواخر فوریه به ۱.۲۸ میلیارد بشکه می‌رسید یعنی همان سطحی که قبل از بحران کرونا دیده می‌شد.
ذخایر نفت استراتژیک آمریکا هم که از آن برای مواقع اضطراری استفاده می‌شود، کاهش یافته است. دونالد ترامپ به تاجران و شرکتهای نفتی اجازه داده بود موقتاً مازاد عرضه خود را در این ذخایر نگه دارند و طی ماههای اخیر حدود ۲۱ میلیون بشکه از این ذخایر برداشت شده است.
ذخایر دریایی هم رو به کاهش هستند. با پر شدن ذخایر زمینی در سال گذشته میلادی، کشتی‌ها به منابع ذخیره نفت تبدیل شده بودند و حالا این ذخایر هم کاهش یافته‌اند. این ذخایر ۲۷ درصد طی دو هفته گذشته پایین آمده و حالا برابر با ۵۰.۷ میلیون بشکه هستند یعنی پایین‌ترین رقم طی یک سال گذشته.
کاهش ذخایر مازاد جهان موثر بودن اقدامات ائتلاف اوپک پلاس را اثبات می‌کند. این ائتلاف در سال گذشته میلادی ۱۰ میلیون بشکه در روز معادل ۱۰ درصد عرضه جهانی نفت را از تولید خود کم کرد.
۳۱-۱-۱۴۰۰
شرکت ملی نفت ابوظبی (ادنوک) در یک سال گذشته سرمایه گذاریهای خارجی به ارزش ۱۷ میلیارد دلار جذب کرده و همچنین تولید نفت را به بیش از چهار میلیون بشکه در روز افزایش داده است. پس از یک سال موفق برای این صنعت که خلاف تجربه بسیاری دیگر از کشورهای نفت خیز بود، مجموعا ۱۲۲ میلیارد دلار برای هزینه بین سال ۲۰۲۱ تا سال ۲۰۲۵ تصویب شد.
سرمایه گذاری سنگین در نفت و گاز با هدف افزایش تولید نفت امارات متحده عربی به پنج میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۳۰ انجام می گیرد. این افزایش تولید با اکتشاف بیشتر، شناسایی ذخایر قطعی و افزایش تولید تا حد ممکن حاصل خواهد شد.
برخلاف کارشناسان صنعت، ادنوک انتظار دارد تقاضا برای نفت تا سال ۲۰۳۰ به سطح پیش از شیوع ویروس کرونا رشد کند و درصدد است اطمینان حاصل کند پتانسیل استخراج نفت ارزان ابوظبی همزمان با افزایش تقاضا مورد بهره برداری قرار می گیرد.
ادنوک در یک سال گذشته نه تنها به دنبال تولید نفت و گاز مرسوم بوده است بلکه فرصتهای تبدیل شدن به یک تولیدکننده با سطح آلایندگی کمتر را بررسی کرده است. این شرکت به منظور کاهش آلایندگی کربن حاصل از فعالیتهایش، توافقنامه هایی را با شرکتهای انی و توتال به منظور جدا سازی، استفاده و ذخیره سازی کربن به منظور کاهش آلایندگی کربن حاصل از فعالیتهایش امضا کرده است.
حدود ۸۰۰ هزار تن دی اکسید کربن هر سال در تاسیسات الریاده ادنوک جداسازی می شود و برنامه هایی برای شش برابر کردن این ظرفیت وجود دارد. این استراتژی اجازه می دهد تا سال ۲۰۳۰ دی اکسید کربن از نیروگاههای گازی ادنوک به میزان سالانه پنج میلیون تن جذب شود.
جدا سازی، استفاده و ذخیره سازی کربن در تولید هیدروژن آبی که مستقیما از این گازها تولید می شود، حائز اهمیت است. به مدد زیرساخت فعلی جداسازی کربن، انتظار می رود ابوظبی به یکی از بزرگترین و کم هزینه ترین تولیدکنندگان این نوع انرژی تبدیل شود.
ادنوک کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به میزان ۲۵ درصد تا سال ۲۰۳۰ را هدف گرفته است و امیدوار است به این هدف نائل شود.
ابوظبی برنامه های بزرگی برای فناوریهای کم کربن داشته و در کنفرانس ماه گذشته “پایداری ابوظبی”، سرمایه گذاریهایی را در حوزه هیدروژن آبی و سبز و سوخت بدون کربن برای حمل و نقل جاده ای، کشتیرانی و هواپیمایی اعلام کرده است.
انتظار می رود ابوظبی برای توسعه سوخت آمونیاک و فناوریهای جدا سازی، استفاده و ذخیره سازی کربن با ژاپن همکاری نزدیکی داشته باشد. آمونیاک می تواند در تولید سوختهای بدون آلایندگی مورد استفاده قرار گیرد که برای فاصله گرفتن از سوختهای فسیلی ضروری هستند.
با این حال سلطان الجابر، رییس ادنوک درباره نیاز به حفظ تولید نفت و گاز در یک دهه آینده یا بیشتر توضیح داده است برای تامین رشد و تضمین ادامه پیشرفت جهانی، نفت و گاز بخش مهمی از سبد انرژی در سالهای آینده می مانند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، اگرچه ابوظبی از اشکال جدید انرژی استقبال می کند، ادنوک در تلاش برای یکجا جمع کردن فناوریهای قدیمی و جدید برای یک آینده سبزتر، اهمیت سوخت سنتی را پایین نمی برد. انتظار می رود در یک دهه آینده امارات متحده عربی تولید نفت و گاز را به ظرفیت کامل برساند و به پیشروی جهانی در عرصه جدا سازی، استفاده و ذخیره سازی کربن و تولید هیدروژن تبدیل شود.
۱۹ بهمن ۹۹
بانک آمریکایی گلدمن ساکس اعلام کرد که کاهش تولید نفت عربستان و انتقال قدرت به دموکرات‌ها در ایالات متحده آمریکا سبب می‌شود قیمت نفت خام برنت تا تابستان ۲۰۲۱ به ۶۵ دلار برای هر بشکه برسد.
این بانک سرمایه‌گذاری وال‌استریت پیش از این پیش‌بینی کرده بود قیمت نفت تا پایان سال ۲۰۲۱ به ۶۵ دلار می‌رسد. تحلیل گران گلدمن در یادداشتی اظهار کردند:
انتقال قدرت به دموکرات‌ها در آمریکا و بیانیه اخیر عربستان مبنی بر کاهش تولید داوطلبانه و یکجانبه نفت این کشور، چشم‌انداز میان‌مدت بازارهای نفت را محدودتر کرده است.
این بانک سرمایه‌گذاری هفته گذشته اعلام کرد که تعهد عربستان مبنی بر کاهش یک میلیون بشکه‌ای تولید فراتر از توافق اوپک پلاس، نشانه کاهش تقاضای نفت در پی قرنطینه‌های جدید اعمال‌شده برای مهار ویروس کرونا است.
دی ۹۹
تقاضای جهانی برای سوختهای جاده‌ای در هفته قبل به بالاترین رقم طی دو ماه گذشته رسید. به‌نظر می‌رسد تقاضا برای نفت نسبت به پایین‌ترین رقم ماههای اکتبر و نوامبر یعنی زمان آغاز دور دوم قرنطینه‌های گسترده در اروپا رو به بهبودی است.
هفته گذشته سفرهای جاده‌ای در کل جهان ۲۴ درصد پایین‌تر از سطح قبل از بحران کرونا بود ولی این رقم بالاتر از ماه نوامبر است یعنی زمانی که رفت‌وآمد و حمل‌ونقل جاده‌ای ۳۰ درصد کمتر از سطح قبل از کرونا بود.
حمل‌ونقل جاده‌ای و مصرف سوخت در آسیا بالاست و تقاضا در اروپا هم رو به افزایش است. چندین کشور از جمله انگلیس در اوایل همین ماه به قرنطینه‌های گسترده پایان دادند.
اطلاعات ترافیک و حمل‌ونقل جاده‌ای در جهان نشان می‌دهد تقاضای نفت به‌سرعت رو به افزایش است. تقاضا در آسیا به بالاترین رقم رسیده است و پس از آن اروپا و آمریکا قرار دارند.
در آسیا، تقاضای سوخت در چین، بزرگترین واردکننده نفت دنیا تقریباً به سطح قبل از بحران کرونا بازگشته است، همین شرایط در هند، سومین واردکننده بزرگ نفت دنیا هم وجود دارد.
شرکت نفت هند، بزرگترین پالایشگاه این کشور در اوایل همین هفته اعلام کرد پالایشگاه‌های آن در ماه نوامبر برای اولین بار از آغاز همه‌گیری ویروس کرونا، با ۱۰۰ درصد ظرفیت خود فعالیت کرده‌اند تا بتوانند تقاضای فزاینده داخلی برای سوخت را تأمین کنند.
تقاضای نفت در آسیا مخصوصاً چین طی هفته‌های اخیر بسیار قدرتمند بوده و از بازار نفت حمایت کرده است، این در حالی است که اقتصادهای بزرگ اروپا در اکتبر و نوامبر در قرنطینه به‌سر می‌بردند، البته دومین دوره قرنطینه‌ها به شدت دور اول که در ماههای آوریل و مه اجرا شد، به تقاضای نفت آسیب نرسانده است.
تقاضای بالا از طرف آسیا و تأیید واکسن کرونا در انگلیس و کانادا قیمت نفت خام برنت را در روز پنج‌شنبه به بیشتر از ۵۰ دلار در هر بشکه رساند، این اولین بار است که قیمت نفت از اوایل ماه مارس به ۵۰ دلار می‌رسد. عربستان و روسیه در آن زمان قرارداد اوپک‌پلاس را زیر پا گذاشتند و باعث سقوط قیمت نفت در بحبوحه کاهش تقاضا طی قرنطینه‌های فصل بهار شدند./۲۲/۹/۹۹
رکود ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا و ضعف روبل باعث شدهبزرگترین شرکت روسی در سه ماهه سوم سال جاری میلادی ۶۴ میلیارد روبل (۸۲۷ میلیون دلار) ضرر و زیان خالص داشته باشد .
روسنفت دومین تولید کننده بزرگ نفت دنیا پس از آرامکوی عربستان از نظر میزان تولید است که مجبور شده تولید خود را طبق قرارداد کاهش تولید اوپک پلاس پایین بیاورد تا به ثبات بازار نفت کمک کرده باشد .
تولید نفت و میعانات گازی این شرکت ۳.۲ درصد در سه ماهه سوم نسبت به سال قبل کاهش داشته و به ۳.۹۱ میلیون بشکه در روز رسیده است .
این شرکت همچنین مجبور بوده با بحران کرونا مقابله کند. دفاتر رزنفت هفته ای ۳۰ ساعت فعال بوده‌اند و هزینه‌های مربوط به همه‌گیری در ۹ ماه اول سال به ۵ میلیون روبل (۶۵ میلیون دلار) رسید .ارزش سهام رزنفت ۰.۳ درصد کاهش یافته است .
ایگور سچین، مدیرعامل رزنفت که از متحدان نزدیک ولادیمیر پوتین است، مخالف کاهش تولید طبق قرارداد اوپک پلاس بود ولی به دستور رئیس‌جمهور که خواهان همکاری سیاسی عمیق با خاورمیانه است، مجبور به قبول این قرارداد شد .
روسنفت اعلام کرد ۲۷.۴ میلیون بشکه نفت در سه ماهه سوم از بازار های جهانی خریداری کرده تا بتواند به تعهدات خود طی دوره محدودیت تولید عمل کند. این رقم ۳۵ درصد بیشتر از سه ماهه دوم است . ۲۴/۸/۹۹
چند هفته پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، تحلیل‌ها و گمانه‌زتی‌های بسیاری درباره نتیجه نفتی پیروزی جو بایدن در رسانه‌های خارجی و ایرانی منتشر شد که سعی داشت این گزاره را در اذهان جا بیاندازد که در صورت شکست ترامپ، ایران به‌زودی به بازار نفت باز می‌گردد.
در رسانه‌های خارجی، این خط بیشتر برای ترساندن مردم آمریکا بود که در صورت شکست ترامپ، همه دستاوردهای او و تحریم‌هایی که برای باز کردن بازار برای نفت ایالات متحده ایجاد کرده بود، از بین می‌رود. ترامپ که در طول ۴ سال گذشته با خروج از معاهده پاریس، نقش قوانین ایالتی، کاهش مالیات‌ها و افزایش وام به شرکتهای نفتی آمریکایی توانسته بود کشورش را به صادرکننده نفت و گاز تبدیل کند، نزد شرکتهای نفتی و کارکنان آن یک فرشته نحات بود.
دونالد از ابزار تحریم بهترین بهره را برد؛ یکی از تفاوت‌های نقش تحریم در این ۴ سال، تبدیل نقش تحریم از «ابزار»به «ضرورت» بود؛ گرچه او با تحریم روسیه، ایران و ونزوئلا، قصد داشت این سه کشور را با بحران اقتصادی و تغییر رفتار سیاسی مواجه کند، اما در عمل بخش اصلی تحریمهای نفتی که او وضع کرده بود، به نوعی بازارسازی برای تولیدی بود که در خاک آمریکا شکل گرفته بود.
ترامپ در تاریخ صنعت نفت آمریکا یک یادگاری بزرگ به جای گذاشت؛ پس از دهه ۶۰ میلادی، آمریکا یکبار دیگر به صادرکننده نفت و گاز تبدیل شد؛ او نه مثل نیکسون با بحران انرژی سر و کله زد و نه مانند بوش پسر به عراق یورش برد تا نیازهای انرژی را تامین کند. ترامپ یک گام بزرگتر از اوباما برداشت و کشورش را صادرکننده نفت و گاز کرد آن هم با حمایت ویژه از تیول‌های نفتی در تگزاس و آلاسکا.
اشتغالزایی وی برای نفتی‌ها، وی را در میان کارکنان بخش نفت ایالات متحده محبوب کرده بود؛ به همین دلیل او با قاطعیت توانست آرای دو ایالت مهم تگزاس و آلاسکا را با اختلافی بزرگ از آن خود کند بویژه در آلاسکا که منابع نفتش، یک دعوای همیشگی میان دمکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بوده است.
درختی که اوباما کاشت، ترامپ بزرگش کرد و با تحریم، توانست به میوه‌اش برساند، از دو ماه دیگر در دستان بایدنی است که قطعا نمی‌خواهد براحتی آن را از دست بدهد. هرچند او گفته است به معاهده پاریس بر می‌گردد و محدودیت‌هایی را برای تولید نفت در آمریکا وضع می‌کند، اما تحلیل‌های داخلی در این باره برای خود آفتی شده است.
تحریم‌هایی که علیه بخش نفت ایران وضع شده، هم اهداف سیاسی دارد و هم اهداف اقتصادی که بایدن مانند هر رئیس‌جمهور دیگری نمی‌خواهد موضع خود را در این تحریمها تضعیف کند. ترسی که رسانه‌های عمدتا آمریکایی بر دل مردمشان انداختند که اگر بایدن بیاید، صنعت نفت آمریکا نابود می‌شود، همان گفته‌هایی بود که ترامپ هم بارها به صراحت مورد اشاره قرار داده بود.
با این وجود، عده‌ای در داخل با حل شدن در این فضاسازی‌ها، اینگونه القا می‌کنند که ایران به‌زودی به بازاربر می‌گردد و حتی در حال ارزیابی آن هستند که نفت کشورمان یک ماهه به بازار سلام می‌کند یا دو ماهه؟! بایدن هر برنامه‌ای داشته باشد، قطعا به این زودی‌ها استراتژی ترامپ در حوزه نفت و گاز را کنار نمی‌گذارد بویژه در قبال کشورهایی که اگر به تحریمشان فرصت تنفس دهد، به‌سرعت منافع واشنگتن و شرکتهای نفتی را به خطر می‌اندازند.
چنین تحلیل‌های عجیب، بیش از آنکه نشات گرفته از بررسی دقیق هژمونی نفتی آمریکا و رصد تحولات سیاسی – اقتصادی یانکی‌ها باشد، بیشتر شبیه امید واهی‌ای است که شاید برای چند روز بتواند فضای رسانه‌ای را با خود همراه کند. هرچند بایدن دمکرات است،
اما از یاد نبریم در دوره اوبامای دمکرات بود که صنعت شیل نفت آمریکا به سرعت رشد کرد و این کشور را از یک وارد کننده بزرگ نفت، در آستانه خودکفایی در تولید نفت و گاز قرار داد.
آنچه که آمریکایی‌ها برای امنیت ملی و منافع خود قائل هستند، با چیزی که در ایران بر زبان‌ها رانده می‌شود، تفاوت‌های چشمگیری دارد و این همان بزنگاهی است که تحلیل‌ها را دچار خطاهای فاحش می‌کند./وحید حاجی پور ۱۸آبان ۹۹
بازارهای جهانی به‌ویژه بازار نفت در هیچ دوره‌ای به اندازه دوره ترامپ از دولت آمریکا و سیاست‌های نفتی آن متأثر نبوده است. سیاست‌های غیرمتعارف ترامپ در بازار نفت در شکل توسعه و افزایش تولید نفت نامتعارف (شیل)، کنار گذاشتن تعهدهای زیست‌محیطی و افزایش تولید نفت آمریکا و به‌طور کلی توسعه صنعت نفت آمریکا با هدف افزایش اشتغال در ایالات متحده، بازار نفت را به‌شدت دچار نوسان کرد و زمینه حرکت قیمت از ۷۰ دلار برای هر بشکه تا منفی ۳۸ دلار به ازای هر بشکه را فراهم کرد که موضوعی بی‌سابقه در بازار نفت بود.
این نوسان شدید حتی در سیاست‌های نفتی دولت ترامپ در عرصه بین‌المللی و در مقابل رقبای نفتی به‌ویژه سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) هم دیده می‌شود. ترامپ تا پیش از همه‌گیری ویروس کرونا، مواضع سخت و تقابلی در برابر اوپک و اوپک پلاس در پیش گرفت، اما پس از همه‌گیری کرونا تقابل به سوی همکاری با اوپک آن هم با هدف جلوگیری از سقوط قیمت نفت را در پیش گرفت. به این اقدام‌های تحریم گسترده و شدید عرضه نفت ایران و ونزوئلا را که به‌طور عمده با هدف باز کردن جایی برای ورود نفت آمریکا بود باید افزود. افزون بر این آغاز جنگ تجاری با چین و دیگر قدرت‌های نوظهور به نبود تعادل در بازار نفت کمک کرد و سبب به هم خوردن عرضه و تقاضا در بازار در نتیجه کاهش رشد اقتصادی چین، همچنین به هم خوردن روند سرمایه‌گذاری و برنامه‌های توسعه‌ای در کشورهای تولیدکننده نفت شد. مجموع این سیاست‌ها و اقدام‌هایی که متأثر از سیاست‌های هیجانی، ماجراجویی‌های شخصی و رفتارهای یکجانبه و کاسب‌کارانه ترامپ و دولت او بود به بی‌ثباتی و تزلزل بازار نفت و فقدان امکان سرمایه‌گذاری‌های برنامه‌ریزی‌شده در حوزه تولید نفت منجر شد.
خروج ترامپ از کاخ سفید و بازگشت ساختار سیاسی آمریکا از مسیر متفاوت چهار سال گذشته به مسیر عادی دهه‌های اخیر برای بازار نفت هم نویدبخش افزایش ثبات و تعادل خواهد بود. سیاست‌های اعلامی بایدن نسبت به بازگشت ایالات متحده به تعهدهای بین‌المللی اعم از تعهدهای محیط زیستی داخلی و بین‌المللی، بازگشت به برجام و رفع تحریمهای نفتی ایران و ونزوئلا، امکان مصالحه با چین و دیگر قدرت‌های نوظهور همچنین کنار گذاشتن سیاست‌های یکجانبه در حوزه‌های مختلف، زمینه ایجاد تعادل در بازار نفت و ثبات نسبی در قیمت‌ها می‌شود. افزون بر این، سیاست‌های دولت بایدن میتواند منجر به توسعه و تحرک دوباره بخشهای انرژی‌های تجدیدپذیر شود که از گردش مالی بالایی در آمریکا و دیگر کشورهای توسعه‌یافته برخوردار است. فارغ از سیاست‌های اعلامی، استقبال جهانی از پیروزی بایدن و به عبارت دقیق‌تر شکست ترامپ تأثیر روانی بالایی در بازارهای جهانی و از جمله بازار نفت خواهد داشت. بی‌گمان بازار جهانی نفت، چشم انتظار بازگشت نفت ایران خواهد بود.
به‌طور طبیعی مانند ماههای منتهی به اجرای برجام و رفع تحریمهای نفتی ایران در سال ۹۴ بعضی از کشورهای نفتی مانند عربستان سعودی و حتی روسیه در برابر بازگشت ایران کارشکنی کنند، اما با توجه به برنامه‌ریزی‌ها برای افزایش تولید و اجرای طرح‌های توسعه‌ای در حوزه افزایش ضریب برداشت نفت از میدان‌های نفتی و به مرحله تولید رسیدن طرح‌های توسعه‌ای میدان‌های جدید به‌ویژه میدان‌های مشترک، ایران با رفع تحریمها زودتر و سریع‌تر از دوره قبل (سال ۹۴) به بازار نفت بازگردد و بازارهای خود را پس گیرد.
به‌طور طبیعی از هم‌اکنون کشورهای تولیدکننده نفت در قالب اوپک و اوپک پلاس همچنین به‌صورت یکجانبه باید تمهیدهای لازم را برای بازگشت نفت ایران به بازار به لحاظ مدیریت و مهار آثار منفی بر قیمت‌ها اتخاذ کنند. بازگشت ایران به بازار نفت از این منظر که بازار و فعالان آن را از بلاتکلیفی خارج کرده به تعادل بازار و امنیت بیشتر بازار جهانی نفت کمک می‌کند. چنانکه بیان شد به لحاظ سخت‌افزاری صنعت نفت ایران آمادگی بازگشت هرچه سریع‌تر به بازارهای جهانی نفت را دارد، اما مسئله مهم آن است که سیاست خارجی ایران با بهره‌گیری از فرصت ایجادشده، زمینه‌های سیاسی و دیپلماتیک این بازگشت و رسیدن ایران به حق واقعی خود را ایجاد کند.
علیرضا سلطانی/۱۸ آبان ۹۹
تصمیم اوپک پلاس برای افزایش تولید در شرایطی است که آژانس بین المللی انرژی (IEA) اعلام کرد که دورنمای نفت به دلیل افت تقاضا در دوران کرونا شکننده مانده و برنامه اوپک پلاس برای افزایش تولید از سال آینده، توازن بازارهای جهانی را در وضعیت حساسی قرار می دهد.
آژانس بین المللی انرژی در گزارش ماهانه خود اعلام کرد این ریسک وجود دارد که احیای تقاضا به دلیل افزایش اخیر موارد ابتلا به کووید ۱۹ در بسیاری از کشورها متوقف شود. همزمان بازارها هم عرضه بیشتری در ژانویه دریافت خواهند کرد زیرا اوپک و متحدانش قرار است محدودیت عرضه ای که از ماه مه آغاز کرده اند را تسهیل کنند. هنگامی که شیرهای نفت این تولیدکنندگان باز شود، بازار فضای محدودی برای جذب نفت بیشتر خواهد داشت.
تسریع افزایش ابتلا به ویروس کرونا باعث شده بسیاری در بازار این پرسش را مطرح کنند که آیا اوپک و متحدانش از ژانویه تولیدشان را افزایش خواهند داد یا خیر. به گفته نمایندگان اوپک، تولیدکنندگان در داخل این گروه هم تردیدهایی دارند. با این حال، سهیل المزروعی، وزیر انرژی امارات متحده عربی روز سه شنبه گفت: فعلا برنامه اوپک پلاس افزایش تولید طبق توافق اولیه است.
حتی آمریکا نیز به عنوان بزرگترین اقتصاد دنیا نمی تواند قرنطینه دائمی را ایجاد کند به همین دلیل مردم با کرونا تعامل پیدا کرده اند و پذیرفته اند که این بیماری مدتی همراه دنیا خواهد بود، به نظر می رسد که همین شرایط و توسعه فعالیت های اقتصادی میزان مصرف نفت را افزایش داده است.
اوضاع فعلی این استدلال را برای اوپک پلاس به وجود آورده که می تواند بخشی از کاهش را بازگرداند و افزایش تولید داشته باشد این مساله را نیز باید درنظر داشت که محور اوپک پلاس روسیه و عربستان است و این دو کشور به شدت به درآمدهای نفتی وابسته هستند./بهروزی فر ۲۸/۷/۹۹
پس از اعلام آتش بس در جنگ داخلی لیبی و باز شدن تاسیسات انرژی آن تولید نفت لیبی تا ۲۹۵ هزار بشکه در روز افزایش داشته است. از سویی کرونا تولید را همچنان تحت تاثیر قرار داده است. افزایش تولید نفت لیبی میتواند بر بازار تاثیر گذاشته و سمت عرضه را سنگین تر و قیمت را کاهنده نماید.۱۴-۷-۹۹
شرکتهای بزرگ نفتی از جمله بریتیش پترولیوم و توتال پیش‌بینی می‌کنند دوره رشد تقاضای جهانی برای انرژی طی یک دهه آینده پایان می‌یابد. این پیش‌بینی باعث نگرانی کشورهایی مثل عربستان می‌شود که نفت، حدود دو سوم درآمد آن را در ۲۰۱۹ تشکیل می‌داد. درآمد این کشور از صادرات نفت در سه ماهه دوم سال جاری میلادی علی‌رغم تلاش های آن برای کاهش تولید از ماه مه با هدف تقویت قیمت نفت، به پایین‌ترین رقم از ۲۰۱۶ رسید. عربستان انتظار دارند کسری بودجه سالانه کشوردر ۲۰۲۱ تا ۵.۱ درصد تولید ناخالص داخلی کاهش یابد. کسری بودجه عربستان در سال جاری میلادی برابر با ۱۲ درصد است.تحلیل موسسه گلدمن ساچز از طرح های مالی عربستان نشان می‌دهد وزارت دارایی این کشور قیمت نفت را برای سه سال آینده حدود ۵۰ دلار در هر بشکه در نظر گرفته‌است.
۱۴-۷-۹۹
واردات نفت خام چین در ماه اوت ۱۲.۶ درصد نسبت به سال قبل افزایش داشت که نتیجه خرید بالای این کشور در اوایل سال جاری میلادی در زمان سقوط قیمت نفت و به تاخیر افتادن ترخیص گمرکی محموله های نفتی در بنادر چین به خاطر تراکم بالای نفتکش ها بوده است.
اطلاعات وزارت گمرک چین نشان می دهد ۴۷.۴۸ میلیون تن نفت خام در ماه گذشته میلادی وارد چین شده که برابر با ۱۱.۱۸ میلیون بشکه در روز است.
این رقم بسیار کمتر از ۱۲.۹۴ میلیون بشکه ای است که در ماه ژوئن ثبت شد ولی همچنان بالاتر از متوسط واردات در سال گذشته میلادی است که برابر با ۱۰.۱۱ میلیون بشکه در روز بود.
وزیر انرژی روسیه پیش‌بینی کرد که میانگین قیمت نفت میتواند ۵۰ تا ۵۵ دلار برای هر بشکه باشد، اما ممکن است با نوسان‌هایی همراه باشد.تقاضای جهانی نفت تا حدود ۹۰ درصد نسبت به پیش از همه‌گیری ویروس کرونا بهبود یافته است و مسکو به گروه اوپک پلاس پیشنهاد می‌کند در توافق کاهش تولید جهانی نفت با توجه به این روند واکنش نشان دهد.
افزایش تولید اوت مشابه افزایش مشاهده شده در ژوییه بوده و به معنای آن است که اوپک اکنون حدود دو میلیون بشکه در روز بیشتر از ژوئن نفت تولید می کند.
بزرگترین افزایش عرضه در اوت مربوط به عربستان سعودی بود که ۹ میلیون بشکه در روز تولید کرد و تولیدش نسبت به ژوییه ۶۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داشت و به سهمیه جدید تولیدش نزدیک شد.
دومین افزایش بزرگ تولید مربوط به امارات متحده عربی بود که با افزایش تقاضای داخلی، بیشتر از سهمیه خود نفت تولید کرد. تولید نفت کویت هم افزایش داشت اما مطابق با سهمیه جدیدش بود.
همچنین افزایش اندک تولید از سوی آنگولا و الجزایر مشاهده شد. عراق و نیجریه که در ماههای قبل فراتر از سهمیه شان نفت تولید کرده بودند، تولیدشان را کاهش دادند و عراق به بالاترین نرخ پایبندی در سالهای اخیر دست یافت. با این حال کاهش تولید عراق کمتر از حجمی بود که وعده داده بود و نیجریه هم با وجود بهبود پایبندی به توافق کاهش تولید، نتوانست به نرخ ۱۰۰ درصدی برسد.
بر اساس گزارش رویترز، تولید نفت ایران، ونزوئلا و لیبی تغییر چندانی نداشت و همگی به دلیل تحریمهای آمریکا یا مشکلات داخلی از مشارکت در کاهش تولید اوپک پلاس معاف شده اند. تولید لیبی در صورت رفع محاصره میادین نفتی این کشور ممکن است رو به افزایش بگذارد.
۱۵-۶-۹۹
ذخایر نفت خام آمریکا در هفته منتهی به ۲۶ ژوئن ۸.۲ میلیون بشکه کاهش یافت و به ۵۳۷ میلیون بشکه رسید درحالی‌که تحلیلگران انتظار کاهش ۷۱۰ هزار بشکه‌ای را داشتند.۱۱/۴/۹۹
با در نظر گرفتن این موضوع که تولید نفت خام آمریکا ۱۵ درصد در دو ماه گذشته پایین آمده و به ۱۱ میلیون بشکه در روز رسیده است. اداره اطلاعات انرژی آمریکا اعلام کرده سرمایه‌گذاری در بخش شیل این کشور نصف شده است و شرایط از این هم بدتر خواهد شد.
یک مسئله با اهمیت تر نسبت به کاهش تولید شیل آمریکا، ۶۰ درصد کاهش سرمایه گذاری سالانه در پروژه های بلند مدت طی پنج سال گذشته است که تولید نفت رقبای اوپک را تا حدود ۳۷ میلیارد بشکه نگه داشته است و تأثیر این کاهش سرمایه گذاری سال آینده مشخص می‌شود و احتمالا رشد عرضه نفت در خارج از اوپک متوقف خواهد شد.
پس از خروج بازار نفت جهان از بحران ویروس کرونا، تغییر شگفت انگیزی در آن به وجود آمده است و آن وابستگی بیشتر به نفت خام اوپک است.
در حال حاضر سازمان کشورهای تولید کننده نفت و متحدانش در تلاش برای افزایش قیمت نفت، از سهم خود در بازار صرف نظر کرده اند و میلیون‌ها بشکه از تولید خود را به خاطر کاهش تقاضا در اثر همه گیری ویروس کرونا از بازار بیرون برده اند./ ۲۵ خرداد ۹۹
مسکو اعلام کرده به سهمیه ۹.۷ میلیون بشکه‌ای تولید روزانه تعیین‌شده پایبند است. روسیه و عربستان سعودی، رهبران توافق اوپک پلاس در سه سال اخیر هستند. آنها توانسته‌اند آمریکایی‌ها را نیز به حضور در این توافق ترغیب کنند. اگر کاهش تقاضای جهانی نفت ادامه یابد، شرکتهای نفتی روسی به‌ویژه روسنفت با مشکلات زیادی روبرو خواهند شد.با توقف روابط تجاری روسنفت و دولت ونزوئلا، بخشی از تحریمهای این شرکت لغو شده است. همچنین روس‌ها میتوانند از منابع مالی بانک‌های غربی و فناوری و کمک‌های فنی شرکتهای آمریکایی استفاده کنند. پیش از آغاز توافق کاهش تولید اوپک پلاس، شرکتهای روسی به‌صورت فعالانه در حال حفاری‌های اکتشافی در مناطق دورافتاده این کشور نظیر سیبری شرقی و شرق دور بودند.موسسه ریستاد انرژی پیش‌بینی کرده کاهش تقاضای ماهانه نفت اروپا در آوریل امسال نسبت به سال گذشته ۳۸ درصد خواهد بود.
میزان کاهش سالانه تقاضای نفت قاره سبز نیز نسبت به سال گذشته ۱۳ درصد پیش‌بینی‌شده است؛ اما با افزایش تدریجی تقاضای نفت چین، روس‌ها با خوشحالی به‌روزها و هفته‌های آینده می‌نگرند. آنها توانسته‌اند با کاهش شدید صادرات نفت ایران و ونزوئلا به چین، سهم بازار این دو کشور را تصاحب کنند.
میزان صادرات نفت روسیه به چین در ماه آوریل ۱.۷ میلیون بشکه در روز بوده که نسبت به سال ۲۰۱۹ میلادی افزایشی ۱۷ درصدی نشان می‌دهد.
رهبران اوپک و هم‌پیمانان آن به رهبری روسیه در ۱۵ روز آینده گرد هم می‌آیند تا در مورد آینده کاهش تولید نفت خود گفتگو کنند. /هاراند کورنفین/ محسن داوری/ خرداد ۹۹
نفت ۲۶ دلاری فشار بسیار سنگینی را به شیل آمریکا می آورد. زیرا هزینه های تولید هر بشکه نفت شیل بجز چند شرکت، چیزی در حدود ۵۵ دلار است. شاید اکسون موبیل و چند شرکت دیگر نهایتا بتوانند در نقطه ی سر به سر قرار بگیرند اما اگر این قیمت همچنان ادامه داشته باشد، خطر ورشکستگی خیلی از شرکت های شل را تهدید خواهد کرد زیرا بسیاری از اوراق قرضه ای که توسط این شرکت ها صادر شده در وضعیت هشدار دهنده قرار میگیرند. البته قیمت بنزین را هم پایین می آورد!. از سویی شرکت های روسی این قابلیت را دارند که با نفت ۲۰ دلاری چندین سال فعالیت خود را ادامه دهند زیرا درامدهایشان با دلار و هزینه هایشان با روبل است.اما عربستان به نفت ۸۰ دلاری در بودجه اش نیازمند است.خریداران قدرتمندی مانند هند و دولت آمریکا میتوانند ذخایر خود را پر کرده به نحو احسن از آب گل آلود ماهی میگیرند . ۲۸/۱۲/۹۸
کمیته فنی مشترک اوپک پلاس کاهش تولید بین ۶۰۰ هزار تا یک میلیون بشکه در روز در سه ماهه دوم را توصیه کرد. این میزان بالاتر از توصیه ماه گذشته کارشناسان این کمیته برای کاهش تولید ۶۰۰ هزار بشکه در روز است.
اوپک و متحدانش با چالش بی سابقه‌ای روبرو هستند زیرا این اپیدمی که خاستگاه آن در چین بوده، در جهان همه گیر شده است. رشد مصرف سوخت امسال ممکن است منفی شود و قیمتهای نفت هفته گذشته با بزرگترین کاهش هفتگی خود از زمان بحران مالی جهانی روبرو شدند.
این گروه برای تصویب کاهش بیشتر تولید باید بر مخالفت روسیه چیره شود و از سوی دیگر ریسک گردآوردن نمایندگان ۲۳ کشور عضو را در شرایطی که شیوع ویروس کرونا ادامه دارد را به جان بخرد.
اوپک با هدف محدود کردن سرایت احتمالی ویروس کرونا، به اقدام بی سابقه ای دست زده و در طول جلساتش مانع ورود خبرنگاران به ساختمان مقر این گروه در وین خواهد شد. همچنین به دنبال محدود کردن شمار اعضای هیاتهای نمایندگی به حداقل است. در نشستهای این گروه معمولا صدها مقام، خبرنگاران، تیمهای خبری تلویزیون، تحلیلگران و مشاوران سراسر جهان حضور پیدا می‌کنند. ۱۴/۱۲/۹۸
اولین گزارش دبیرخانه اوپک در سال ۲۰۲۰
گزارش جدید ماهانه اوپک در ماه ژانویه ۲۰۲۰ منتشر شد. براساس این گزارش و منابع ثانویه اوپک تولید نفت اعضای اوپک در ماه دسامبر ۲۰۱۹ با کاهش ۱۶۱ هزار بشکه در روز به ۲۹.۴۴ میلیون بشکه در روز کاهش پیدا کرد.
میانگین تولید نفت ایران در سال ۲۰۱۹؛ ۲.۳۵۷ میلیون بشکه در روز بوده است. میانگین تولید نفت ایران در سال ۲۰۱۸ ، ۳.۵۵۳ میلیون بشکه در روز بوده است.
تولید نفت ایران در آخرین ماه ۲۰۱۹ با کاهش ۱۵ هزار بشکه در روز به ۲.۰۹۲میلیون بشکه در روز بوده است.
میانگین تولید نفت عربستان در سال ۲۰۱۹؛ ۹.۷۷۸ میلیون بشکه در روز بوده است.
میانگین تولید نفت عراق در سال ۲۰۱۹، ۴.۶۸۰ میلیون بشکه در روز بوده است.
میانگین تولید نفت ونزوئلا در سال ۲۰۱۹ ، ۷۹۲ هزار بشکه در روز بوده است.
۲۶/۱۰/۹۸
تقاضای نفت از سال ۲۰۱۱ تا کنون این چنین با کاهش تقاضا مواجه نشده است.رشد اقتصاد جهان و جنگ تجاری چین و آمریکا بر تمام اقتصادها در جهان تاثیر گذاشت که شامل بازارهای رو به رشد واردات نفت در آسیا یعنی چین و هند هم می شد.از طرفی اگر کاندیدای دموکرات آمریکا دونالد ترامپ را در انتخابات ۲۰۲۰ شکست دهد، نه تنها اکتشاف و تولید نفت آمریکا کاهش می یابد، بلکه سیاست‌های جهانی این کشور هم تغییر خواهد کرد که تاثیر قابل توجهی بر صنعت و بازار های انرژی می گذارد.
بر اساس اخبار توافق تجاری چین و آمریکا ، نفت برنت روز جمعه برای اولین بار طی سه ماهه اخیر به بالای ۶۵ دلار رسید. واشنگتن و پکن فاز اول توافقنامه خود را اعلام کردند که در ازای خرید چینی ها از مزارع آمریکا بخشی از تعرفه ها کاهش یابد. این فاز قراداد هفته اول ژانویه به امضا می رسد. این خبر بر اهرم افزایش قیمت نفت و افزایش تقاضای جهانی نفت می باشد.
هم چنین تصمیم کشورهای عضو اوپک و متحدان آن از جمله روسیه به کاهش تولید نفت از افزایش قیمت ها حمایت می کند.. سازمان انرژی آمریکا برای اولین بار بعد از هشت هفته دکل های نفتی خود را افزایش داد . در هفته منتهی به ۱۳ دسامبر تعداد دکل ها ۴ عدد افزایش یافت و به ۶۶۷ رسید. اما نسبت به مدت زمان مشابه در سال گذشته کاهش چشم گیری داشته است.
۲۴/۹/۹۸
منابع آگاه به رویترز اظهار کردند تولید نوامبر بین ۹۲۶ تا ۹۶۵ هزار بشکه در روز در مقایسه با تولید ۷۶۱ هزار بشکه در روز در اکتبر بود که شرکت PDVSA به اوپک گزارش کرده بود. افزایش تولید همزمان با رشد صادرات نفت ونزوئلا به بیش از یک میلیون بشکه در روز روی داد.
برای نخستین بار از اوت است که تولید نفت ونزوئلا از ۹۰۰ هزار بشکه در روز فراتر رفته است. واشنگتن در اوت تحریمها علیه شرکت PDVSA را تشدید و شرکتهای خارجی را تهدید کرد در صورت همکاری با PDVSA، هدف تحریم قرار خواهند گرفت. دولت آمریکا در ژانویه امسال شرکت PDVSA را با هدف براندازی دولت نیکلاس مادورو، رییس جمهور ونزوئلا هدف تحریم قرار داد.
اما اعلام تحریمهای ثانویه باعث شد بسیاری از شرکت‌ها به خصوص شرکتهای چینی از خرید نفت ونزوئلا خودداری کنند و این مسئله به افزایش ذخایر داخلی منجر شد و در نتیجه شرکت PDVSA ناچار شد تولیدش را کاهش دهد.
با این حال صادرات ونزوئلا در نوامبر که مشتریان بزرگی مانند ریلاینس اینداستریز هند و رپسول اسپانیا خریدشان را افزایش داده و به کاهش سطح ذخایر ونزوئلا کمک کردند، بهبود پیدا کرد.
بر اساس گزارش رویترز، به گفته منابع آگاه، تولید در منطقه نفت خیز اورینوکوی ونزوئلا در نوامبر بین ۴۶۵ تا ۵۰۲ هزار بشکه در روز بود. پتروپیار که جوینت ونچر میان PDVSA و شورون است، با تولید ۱۲۰ هزار و ۹۰۰ بشکه در روز، پیشتاز بود./میز نفت
۲۱آذر ۹۸
